Å gjøre som det lønner seg......

Verdens beste guttar......

På nesten alle kurs eg har er det to ting som nesten alle kursdeltakere synes er vanskeleg og etter mitt syn så heng desse to områdene saman, starter og kontaktfelter ( hovudsakleg to av to på). Stoppfelter i agility krever ein god endeatferd som er sjølvsagt for hunden når du beveger deg inn i alle posisjoner du må bruke lang tid på å generalisere nye felter, plasser for å se om hunden forstår. Mange trener med skål eller annan påvirking på trening, i konkurranse endrer kriteria seg skåla/ påvirkningen skal vekk og plutseleg kan ikke hunden feltatferden lenger, det er ikkje så rart.

• Velg en feltatferd som blir lik både på trening og i konkurranse, då gjer du det lettare både for deg sjølv og ikkje minst din firbeinte venn


• Kriterier - når hunden har lært seg korleis den skal stoppe så handler det om å ALLTID oppfylle kriterie for å gå videre , og eg har ein anelse om at det er her det skjærer seg for enkelte. Ein er nøye på trening med at hunden berre får gå på verbal kommando " fri ", i konkurranse er ein gjerne nervøs, starter hunden før ein skal eller at hunden starter uten din kommando, plutseleg får ein et problem som oppstår på stevner, fordi du ikkje klarer å holde ditt eget kriterie. Ein annan ting eg opplever problematisk er at folk generelt belønner hundene sine for å få forlate feltet, og då tenker eg at når det kun lønner seg å springe videre hvorfor skal hunden da stoppe på feltet når det eneste som lønner seg er å springe videre. Fra hunden sitt synspynkt er det jo logisk. Eg veit berre at før eg begynte å belønne Ted for å virkelig stå på feltene hadde han ingen som helst forståelse, for han var det berre trangen etter å få lov å springe videre. Eg trur det er mange som opplever det samme, så min oppfordring må da være AT LA DET LØNNE SEG Å STOPPE , BELØNN HUNDEN NÅR DEN STÅR PÅ FELTET.
• Gjør det samme på trening som på konkurranse slik at hunden får et klart bilde av hva som er rett repetisjon og gal. En annen ting eg pleier å gjere viss hunden forsøker å slurve med kontaktfeltatferden på konkurranse er å stoppe på et kontaktfelt og springe ut å belønne. Det er nok litt surt i starten å ødelegge det som kunne blitt et godt løp, men på langsikt tenker eg at eg vil få betalt for strevet. Hunden lærer seg da at det nytter ikke å slurve en utfører alltid atferden korrekt det er forutsetingen for å få lov til å bevege seg videre i banen. Er man konsekvent så blir feltatferden bra.
• Samme sak gjelder for startene, la det lønne seg å sitte tilbake, la hunden av til få starte andre ganger få gå til leksak feks som ligger bak den.
• Variasjon er også et stikkord når det gjelder felter og starter, varier din egen posisjon mye slik at hunden lærer at uansett hvor langt du går ut eller hvilke hinder som kommer etter feltene så er det akkurat det samme kriterie.
• Rundt på stevner ser man mye " krangling " på startstreken, hundene prøver seg på å tjuvstarte, føreren går tilbake gang på gang og legger hunden ned igjen for at hunden likevel får bestemme når den skal få gå. Eg veit ikkje kor mange gonger eg har sett at hundene da river første eller andre pinne fordi den er helt i ubalanse. Dessuten forsvinner fører sitt fokus for det som skal skje ute i banen når man skal bruke så mye energi i startene.
• Legg så mye trening i disse atferdene at det blir selvsagt for hunden hva den skal gjøre - hold deg til kriterie ALLTID.............Med andre ord la det lønne seg

Vegen vidare...

To månader sidan forrige blogginnlegg det er god statistik vel fritidsproblemer har vi ikkje. Det er i allefall veldig godt å ha ferie. Ferie betyr mykje kvalitetstid med familie og gode venner , og ikkje minst hundetrening...Når det gjeld agility så har det blitt nokre stevner siste stevne var på Oslo hundeshow der Ted gjekk fleire feilfrie løp. Eg og Ted har etterkvart blitt eit godt team ikkje i den forstand at vi alltid går feilfritt men det føles så bra når vi går det flyter og han er ein fantastisk hund å gå med han gir absolutt alt, eg elskar den hunden. No har eg og Mathias nettopp kome heim frå Lillehammer der vi har gått stevne det har nok ein gong gått opp og ned Kelly vann agility 1 over 48 hunder på fredag ho er herved då i klasse 2 i agility, eg har halde ho vekke frå agilitykonkurranse no i 2 mnd eg er veldig i tankeboksen når det gjeld feltene hennar skal eg fortsette med to av to på eller running. To av to på er veldig vanskeleg å administrere hunden skal kun løysast ut på kommando og ikkje på kroppen din, dette synes eg faktisk er vanskeleg. Ein anna ting eg synes er vanskeleg er at eg med Kelly heilt frå starten av har kjørt mykje handlingsbaner, det vi har møtt av konkurransebaner har vore det motsatte lange strekk rett fram det eg såg fort med Kelly var at ho snart blei meir opptatt av å springe enn å opprettholde kontaktfeltadferden dette er jo ikkje så rart når ho ikkje er vant til å møte slike baner på trening, og er det noko eg ikkje skal ha så er det ein hund som hopper kontaktfelter det er Kelly alt for god til. Det var då eg bestemte meg for å sløyfe agilitykonkurranser der banene berre handla om å springe fra tunnel til tunnel. Fredag så hadde Petter Nordlien laga ein suveren agilitybane, eg skulle berre ut å kikke litt på den og bestemte meg fort for at denne banen skulle meg og Kelly gå. Vel både handling og felter satt som eit skudd og Kelly vart vinner av klassen. Ho er to ulike hunder får eg baner som faktisk inneheld handling så går ho som ein drøm, får eg baner der vi to må kappspringe så fører det berre til at ho legg hjernen igjen på startstreken.Resten av helga har det berre vore rett fram og eit bytte i banene og då stod vi over og det angrar eg ikkje på. Så til eg veit heilt sikkert kva felter eg skal ha så skal eg ikkje gå agilitykonkurranser med Kelly. Det er utruleg mange som sliter med feltene, og kor lett er det for hundane når dei er dårleg grunntrente det blir forventa at dei skal springe det fortaste dei kan og etter 20 meter med kappspringing så skal hunden stoppe, hunden kan ikkje atferden godt nok og eigarane blir sure og sinte og spør oppgitt dette pleier då ikkje hunden min å gjere. Ein anna ting eg har sett meg forarga på er belønning av hunden etter løpet, det er utruleg mange som berre lenkar opp hunden og berre tar han med seg. Eg blei kraftig provosert i dag når det blei uttalt at leikane som låg rundt teltet burde ligge i bosset. Dette klarer eg berre ikkje å bli klok på er det heilt forferdeleg etter endt løp at hunden får springe til belønninga si , eg synes det motsatte er forferdeleg, hunden yter sitt beste og får ingenting i betaling.

Ted vann agility 3 og han begynner å bli suverent god i agility eg vil faktisk hevde at han har utruleg gode felter eg blei litt urettvist i dei andre løpa mine dømt for oppgang på stige og nedgangen på mønen til tross på at eg hadde det på film og at han heilt klart hadde feltet, det er veldig surt når vi går så god agility som vi gjer, men det er ingenting å gjere med det. Eg og Ted har hatt litt opp og nedturer denne våren. Vi satsa mot Vm uttak men der kom vi ikkje med på grunn av ateg var for seint ute med rabies vaksinen det var veldig leit for eg vil så gjerne vise at vi duger ellers har eg gått så mange gode løp i år men liksom ikkje blitt belønna for det, som Dorte brukar å seie det er nok nokon som vil teste din indre styrke , ja enkelte gonger føles det faktisk slik, men ein ting veit eg at bedre blir vi heile tida og eg er fast i trua på at vi skal lukkast. Eg har to utruleg gode hundar som eg kan nå verkeleg langt med og eg tenker å sette alle kluter til for å nå mine mål.

Nok eit stevne.....

Viss du lurer på korleis ein hund bør hoppe så sjekk ut dette bildet som Ronald har tatt av Kelly...Nydeleg synes eg

Ted har vakre felter...

Nydelege gutten min..

Kelly i fint driv i hopp 2

Shit var den den veien du sprang her får vi fem feil i agility søndag, vegring ellers nydeleg løp

Finaste Kelly som ikkje bryr seg lenger kva høgd som står på hindera

Ingenting i vegen med arbeidsmoralen...

Førstemann i mål........

Dei fine bildene er tatt av Malin Hvidsten, tusen takk Malin

Nok eit stevne og nok ei helg passert i agilitiens teikn. Vi har hatt stevne på heimebane og for ein gongs skuld var det kjekt å ikkje ha 10 timar å køyre heim etterpå.. Veldig koseleg stevne med mykje kjekke folk og hundar og fint vær . Resultatmessig så har det nok ein gong vore skivebom 5 feil i alle løp med Ted og feilfri i uofisiell hopp.. Urettferdig eller ikkje slik er det, men eg hadde lyst til å skrike på lørdag når det datt ein pinn i bakken fleire sekunder etter at Ted hadde passert hinderet det blas frykteleg den dagen. Dette er ingen forsøk på unnskylde meg fordi det treng eg faktisk ikkje, med unntak av agilitien søndag der eg plasserer med dårleg etter røret og Ted oppfattar ikkje min bevegelse og eg får ei vegring. Noko anna er det rett og slett ikkje å utsette han tar alle felter sjølvstendig, eg kan ligge på lang avstand og han utfører likevel perfekte kontaktfelter.. TEd går så godt at det er utruleg at vi ikkje har ti feilfrie løp i år i staden for 10 med fem feil-. Men ein ting kan ingen ta fra oss vi er veldig stabile vi er i gjennom alt vi går det manglar berre den siste finshen om det kjem det veit eg ikkje men som Bjørnar så klokt sa det kos deg med dei flotte hundane dine, og kanskje er det mykje rett i det. Når ein konkurrerer om å vere best så det mykje alvor og nederlaga blir desto større når du heile tida er så nære....Når det gjeld Kelly så må eg berre flire ho er ein heilt eksepsjonelt god hund, ho storkosar seg ute på agilitybana...Eg trur det kjem til å gå ei stund før vi kjem oss opp i klasse 3, til no i år har vi berre møtt opne baner med lange strekk utan handling. Ho har fine felter, starter og går som ei kule, men den eine plassen i banen du får litt handling er du så langt bak at du misser hunden din anten vegring eller disk og slik har det vore heile denne helga og...Med Kelly har eg store framtidsutsikter som eg ikkje kjem til å skrive ned her, ho er ein utruleg god hund...Det er alltid mange gode råd når det gjeld agility. Det beste rådet denne helga vart sagt om Kelly " berre hold deg farmfor henne i heile banen så får du det nok til til slutt ". Vel for dåke som har sett ho gå og som veit kva baner eg siktar til så skulle du nok hatt vinger viss du skulle klare det.........Men ein ting er eg i allefall skråsikker på og det er at eg har to av dei beste hundane i Noreg, eg får kanskje ikkje vist det til verden i dag,,men ein dag så......

Livet er av og til urettferdig.....

Som Greg Derrett så fint sa om Ted " he takes his job very seriously "

Vel alle veit jo det at livet inni mellom kan vere urettferdig, og dette er ikkje meint som noko SYTE innlegg frå mi side. Men eg tenkte at eg kanskje med den frustrasjonen eg har i kroppen i dag kanskje kan skrive det av meg , nullstille meg å vere klar til neste helg og nytt stevne....

Dette er tredje stevnehelga på rad eg reiser heim igjen med 5 feil i bagasjen, viss eg var ein slurvete handler og ikkje låg noko tid i å trene hundane mine så skulle eg fortstått resultata, men i helga har eg gjort alt som ein god handler skal gjere , springe rundt ein bane på raskeste og mest effektive sett, men uansett kva som skjer så snik det seg inn 5 feil, og som mange sa til meg i helga og som berre forsterker den hjelplausheten eg no sitter med , herregud for ei tid du har, ja Ted ligger alltid foran dei beste i Noreg tidsmessig, i helga var han alt i frå 2 til fire sek framfor sine konkurrenter, men kva hjelper det når det går ein bom i bakken, og det verste av alt er at eg veit ikkje kvifor det går ein bom i bakken. I tillegg er det mange som har tankar rundt dette, ein av dei beste utsagna som eg fekk i helga var "at du er berre ikkje god nok " og då tenker eg verkeleg kven er det då i Noreg som er god nok og kva er det å vere god ? Akkurat det same skjer med Kelly prikkfritt agilityløp nest siste pinn før mål den går i bakken.....

Av og til har eg frykteleg lyst til å kaste inn handklet, men som Bjørnar så sant sa det i går anten får du gi deg med agility eller så får du komme tilbake, trene endå meir og vise kva god agility skal handle om. Sjølv om det ikkje føles slik i dag så veit eg at fornuften seirer til slutt, så eg går nok for alternativ 2....

Fokus fram mot helga SKAL vere

• Fokuser KUN på deg sjølv, det du skal gjere og hunden din, om folk skulle komme med nokre velmeinande råd lukk det ute



• Fortelle meg sjølv inni mellom at eg faktisk er GOD.....og å hå klokketru på at slik eg trener fører faktisk fram
  

Når det er sagt så har eg verdas beste hundar dei gir absolutt ALT ALLTID. Eg får tårer i augene når eg ser dei gå. Så for å seie det slik kunne eg ikkje hatt eit bedre utgangspunkt. Eller som ein sa til meg i helga du får visst berre raske hundar du, til detvil eg berre seie ein rask hund er ikkje noko du berre får DET ER NOKO DU MÅ TRENE DEG TIL.....
Grattis til Dorthe som med Pytt viste kva god trening handler om (2 feilfrie løp) Til meg sjølv seier eg berre bedre lykke neste gang....

Våren er komen.....

No har vi nettopp passert påske og det er heilt utruleg at vi allerede har kome til april, men i allefall er snøen vekke og det betyr at agility er ein av dei mange aktivitetane som står på timeplanen...

Mange gode økter har det blitt med agility...Charlotte har tatt bildene...

Om hunder og generalisering....

Eit høgt elska utsagn å høre rundt omkring i allefall på konkurranser er " eg forstår ikkje kvifor han ikkje gjer det i konkurranse han gjer det då alltid på trening ". Det vil gjerne seie det er ofte snakk om felter og starter i agility, og dette er eit emne som ein kan diskutere her i fra til Oslo og ikkje bli bli einige. Eg meiner at all trening handler om ein

1. Vær konsekvent - det vil seie at du veldig godt på trening viss du ser etter vil sjå når hunden din er i ferd med å tjuvstarte, du får kanskje ingen potebevegelse i starten, men hunden skifter vekta frå bak til fram ( kviler vekta på framparten)Ein annan viktig ting med å være konsekvent er at hunden må ikkje få lov ein einaste gong å få starte før den har fått klarsignal. Mange elevar som eg sjølv har hatt på kurs synes kanskje det er kjedeleg å trene på starter, men skal du ha ein god hund er du avhengig av kunne gå ut i banen og plassere deg, dessutan treng du som fører ro og konsentrasjon i konkurranse, det får du ikkje når du allerede på starten skal KRANGLE med hunden din....


2. Kriterier - mitt kriterie i agility for å få lov til å starte er ingen bevegelse i potane + hunden skal sitje med vekta bak, dette er ikkje berre for at hunden ikkje skal få lære seg å tjuvstarte, men og for at hunden sit mykje bedre i balanse før han skal starte.....då unngår ein kanskje riv i allefall å første hinder..
3. Miljø og førersignal - ofte tilegner vi hunden for mykje kunnskap, har det utført ein atferd rett nokre gonger på kommando, ja så kan han det og hundeførere blir då heilt forskrekka på konkurranse når hunden då ikkje utfører same kommando. Eg trur at mange gonger blir det mest logiske å sjå seg rundt i miljøet. Har eg ein apportbukk er det veldig sannsynleg at vi skal apportere, står det eit hopphinder er det eit signal til hunden om at den kanskje skal hoppe, når vi står rett opp og ned og hunden står framfor oss setter den seg ned eller går inn på plass. Hundane er ekspertar på finne ut av ulike mønster. Eg fekk meg feks ein skikkeleg aha opplevelse. Eg var på lydighetstrening, eg hadde ute rute, hopphinder, det låg apporter som eg skulle bruke seinere, det stod kjegler som eg skulle bruke til markører i innkallinga. Kelly berre såg på meg og sa, kva er det eigentleg eg skal gjere. Når vi skulle begynne med fri ved fot så stirra ho blindt på kjeglene der ute. Alle som trenar lydighet veit at det handler om trening og å venne hunden til at det til ei kvar tid er mykje forstyrrelser rundt, men for meg seier det viktigheten av å vere klar over kor godt hundane les oss...Ergo miljø og førersignal er sterkt for hundane, mange ganger sterkare enn ein verbal kommando...
4. Generalisering - vel dette er viktig, det er stor skilnad på å sitte fint å vente på startstreken når du er åleine utan forstyrrelser på klubben enn når hunden sitter på konkurranse, du er så nervøs at du heldt på å dø, du forventer at hunden skal sitte, hunden er ein dritthund når den ikkje gjer det, men du som fører har ingen støtte å gi hunden anna enn kjeft for å at du kanskje ikkje har trent hunden din for slike situasjoner... Så eg tenkjer tren godt på alle atferder, ha gode kriterier, vær konsekvent, belønn det som er verdt å belønne ikkje alltid berre gå videre ( husk god belønning er spesifikk informasjon til hunden om kva det var som var riktig)proofing tren hunden på alle mogeleg forstyrrelser som du kan komme på, då blir det som oftast ingen overraskelser i konkurranse. Det er veldig lett for i allefall når en trener starter at hunden alltid får lov til å starte, då er det jo heilt klart at hunden har lyst til å tjuvstarte, når den alltid får lov til å gå. Ein annan ting som ein skal vere klar over er mykje belønning og gå tilbake til hunden rundt første hinder, i det du då beveger deg utover til kanskje 3 og 4 hinder lar du heller hunden starte i staden for å gå tilbake å belønne, og hunden veit då at går du forbi første hinder då er det berre å snike seg avgårde. Eg brukar mykje tid for å skape verdi for å sitje i ro på starten, klarer hunden å innfri mitt kriterie ja då blir det både julafta og nyttårsafta på ein og samme gong. Hundane må vere heilt sikker på kva det er vi krever av dei før du kan få pålitelege atferder ut av det. Får du alltid berre ein pølsebit for å sitje igjen på start, og det for hunden har mykje større verdi å springe ute i banen, vel då blir reknestykket lett då vil hunden prøve å snike seg til fordelar.. Trener du mykje one jump og hoppteknikk så er det ein ypparleg ting for unghunden å minne den på å sitje/stå korrekt, då får den mange repetisjoner....

Til slutt nokre tanker om felter, pålitlege, raske felter det er eit must for ein god agilityhund. Berre for å ha sagt det så er det eit livsprosjekt. Det er mange måter å trene inn felter på, og eg trur at alle som har gode felter må vere konsekvente i treninga si for å oppretthalde desse feltene.... Med Ted har feltene alltid vore ein kamp, er har mange ganger vore usikker på om han ville utføre felltatferden korrekt¨. Dette handlar mest om meg sjølv at når eg fekk Ted var det mange ting eg ikkje var kalr over som feks viktigheten av at hunden kun får forlate feltet på min VERBALE kommando, ikkje bevegelsen min slik som Ted trudde i starten. Heldigvis er det slik at vi lærer så lenge vi lever. Både Kelly og Ted har to av to på atderd, Ted har hovudet fritt medan Kelly har nasedyttar. Sjølv om Ted har gode felter, så ser at Kelly sine er mykje bedre. Ted har dårlegare fart på feltene fordi han tidlegare har vore veldig usikker på sluttatferden på feltet og med usikkerhet så dett farten. Med Kelly har eg trent mykje nasedytter så når ho blei klar for å setje det i kombinasjon med feltene så var ho kun oppsatt på ein ting, komme seg fortast mogeleg til enden av feltet å dytte, ho har og ein sikrare feltatderd fordi ho har ei konkret oppgåve ho skal fullføre. I og med at Ted alltid har hatt hovudet fritt så føl han meg mykje meir med blikket og har gjerne gått før han skal for å nå meg igjen......

Så mine råd i forhold til felter er følgende

1. Skape mykje verdi for den sluttaferden hunden skal utføre på feltet, slik at hunden er heilt sikker på kva den skal gjere.
2. Jobb mykje med verbal kommando, hunden skal kun forlate feltet på din kommando, aldri på bevegelsen din, dette er ein stor utfordring i allefall i konurranse.....
3. Skap større verdi for å VÆRE på feltet enn å få lov til å forlate det, la hunden gjerne ha drakamp med deg på feltene, at hunden må dra bakover mens den står i posisjon...
4. Sist men ikkje minst jobb uendeleg mykje med tidleg å vere i ulike posisjoner i forhold til hunden din, det er veldig lett for at du jobber mykje i nokre få ulike posisjoner, når hunden då møter ein ny posisjon blir den usikker , det blir akkurat som ein ny øvelse for hunden din. Gå gjerne inn å sjå på ulike baner frå klasse 1 til klasse 3 og sjå kva posisjoner hunden din må kunne. Gjer oppgåva til hunden SOLEKLAR, så skal du sjå kor knallkjekt det blir å gå agility.....

Ha ei strålande helg.....

Refleksjon og tilbakemelding

Verdas finaste Kelly....

" Think - Plan - Do " er et veldig kjent sitat av den legendariske Bob Bailey.

Det er ingen som har trent hund ei stund som ikkje er enige.. Dette er kan faktisk langt på veg vere skilnaden på dårleg og god trening......Det eg vil fram til er at det er stor skilnad på øving og læring. Sjølv om du trenar hunden din mykje er det ikkje sikkert at du får den store læringa ut av det, viss ikkje du tenkjer over det som skjer. Akkurat derfor er det å refektere over eiga trening noko av det viktigaste som finst. Eg har opplevd mange gonger at når du er på fellestreninger på klubben og der alt skal gå fort unna er dett ikkje alltide det same rommet for refleksjon. Det eg i hovedsak alltid tenkjer over i forkant er kva eg skal trene på , hvilke belønningsformer skal eg bruke, kor lenge skal eg holde på ( ein god regel på det er å ikkje holde på lenger at du veit at du klarer å holde på fokus og konsentrasjon, viss ikkje du sjølv klarer å konsentrere deg ein liten bit så skal du ikkje heller kreve det av din firbeinte venn), kva holdning skal hunden min ha ( aktiv, passiv....)I etterkant av ei lita treningsøkt går eg igjennom kva som gjekk etter planen , deretter viss det var noko som ikkje var bra så spør eg meg kvifor blei det slik og kva kan eg gjere i neste økt slik at det ikkje skjer igjen. Når eg har reflektert over alle desse vikitge tinga, ja då skjer det læring....Feks i konkurranse kan vi lære ein heil del av løpa våre, viss ikkje ein refelkterer over kvifor det gjekk som det gjekk er det lett å gå inn på banen neste gang å gjere akkurat det samme, ergo ingen ny læring..Refleksjon rundt konkurransen gir meg gode indikasjoner på kva som funkar bra og kva eg rett og slett på må øve meir på til neste gang...Ein anna ting som slår meg veldig både som lærar, instruktør, mor og fotballtrener er tilbakemelding. For alle som driv ein form for idrett veit dei kor viktig det er med tilbakemelding på godt og VONDT..Det morsomme er at både på konkurranser, kurs og elles i livet tenderer folk til å sjå det negative , der reiv du eit hinder, hunden din tjuvstarta, du blei berre nr 2 , det var ikkje eit heilt optimalt løp. Sjølvsagt skal vi tenke over kva som gjekk gale, men det viktigaste av alt er å fokusere påd et som er bra, det er det som skal hjelpe deg og hunden din til videre å finne motivasjon.....Tilbakemelding på det ein driv på med er kjempeviktig, men det er ikkje uvesentleg korleis du gir dine tilbakemeldinger.

Eg har som fast regel , gode tilbakemeldinger skal vere :

1. Tydelege, ikkje til å misforstå
2. Vær spesifikk - ein av mine definitivt favoritt tilbakemeldinger er " dette var ikkje så verst ", og då kan du vel tenke deg til kva eg seier tilbake kva då var ikkje så verst ?
3. Objektiv, utal deg om det du kan sjå
4. Positiv -finn noko som var bra med økta
5. Konstruktivt - tilbakemeldingar skal vere kontruktive altså skal ein seie noko om kva ein kanskje kunne gjort annerledes, men på ein skikkeleg måte.
6. Video er og ein av dei beste former for tilbakemelding som finnes
7. Ikkje dømmande i dine uttalelser

Eg har meir enn ein gong sett treningsøkter som har vore prega av den som trener misser lysten til å trene på grunn av tilbakemeldinga ein får frå dei ein trener saman med....Så tenk deg om når du skal gi ein tilbakemelding. For ikkje så lenge sidan blei eg oppringt av ei jente som hadde fått beskjed om på eit kurs ho gjekk på å finne seg noko anna å holde på med enn agility. No håper eg at dette høyrer med til sjeldenhetene. Men hundetrening er så med all anna trening, skal du bli flink så må du trene, du må hente deg kunnskap, kanskje snakke med folk som veit, gå kurs og trene enno meir. Men det å sammenlikne ekvipasjer som nett har begynt å folka som har holde på med hund i mange år, det sier seg sjølv at det ikkje blir riktig å sammenlikne.... Det tar tid før ein blir flink til noko, i tillegg til seg sjølv har ein og ein hund som skal trenes, forhold og kjemi mellom deg og hunden skal og trenes. Så eg trur nok at dei som får suksess med dei gjer er at dei reflekterer mykje rundt eiga trening, dei trener hundane sine godt, dei trener seg sjølv både fysisk og mentalt og ikkje minst har dei TRU på det dei heldt på med, du kan og vere ganske sikker på at dei har eit apparat rundt seg som nettopp er flinke til å gi dei tilbakemeldinger...For å skape ein atmosfære mennesker og dyr kan lære er det livsviktig at dei føler seg trygge til å prøve ulike ting, utan frykt for sarkasme, stygge blikk eller at du føler seg utilpass...Det er heilt normalt å vere ueinge om ting men eg synes at alle ueing heter og bør kunne luftes på eit konstruktivt plan........Så i staden for å skylde på omgivelsene så sjå kva du sjølv må gjere, ha fokus på deg sjølv og ikkje kva andre seier og gjer.......