Innan agility finn ein mange termer; framforbytter, bakombytter, blind cross., serpentiner, threadles, push trough, post turn, mykje bruk av armer, lite bruk av armer, bruk av blind cross eller ikkje, running contacts eller to på to av osv. Ein kan nevne i hopetal av ulike metoder og innfallsvinkler. Det fins enorme mengder med informasjon i bøker og instruksjonsvideoar. Likevel det er veldig lett å gå seg vill i alt dette landskapet som ein kallar for å gå "agility".
Når du har gått ein del kurs, vore med på ein del stemner tenkjer ein gjerne etterkvart at ein begynner å få det til. Når det gjeld agility har eg alltid mangla ein ting, nemleg system.
Eg har tilbrakt dei siste dagane framfor tv-en(eg har gjort ein god del anna og slik at det er sagt)og sett på Susan Garett sin Dvd "Success with one jump", og eg seier berre gosh..... Skulle berre ønskje at ho var naboen min slik at eg kunne spørre ho om alt eg lurer på når det gjeld agility. Denne sommaren her har det begynt å gå rette vegen for meg og Ted og eg har leikt litt med tanken på at no begynner vi å bli gode og stabiliserer oss. Vel det trudde eg før eg såg dvd'en.
Men det eg ser veldig klart er at det er store bruddstykker i utdanninga til Ted. Susan legg vekt på mykje grunntrening og bakkehandling lenge før ho bringer hunden på eit hopp. Hunden må vite kva du prøver å fortelje den først, kva signaler du vil ta i bruk for at hunden skal forstå kroppsspråket ditt. Dette er faktisk nøkkelen til all suksess. Folk trur faktisk at agility handler om hindera ute på banen, det er berre delvis rett. Det handlar og om tett kommunikasjon i stor fart. Det eg har merka veldig er at når Ted forstår signala mine på "bakken" er det ingen trøbbel og setje det på hinder etterpå. Men å gå motsatt er derimot vanskelegare. Det eg prøver å seie er at GRUNNTRENING er alt. Og for at ting ikkje skal gå i stå både for hund og fører treng du eit fast SYSTEM som tyder det SAME alltid. Det er altfor mange som gir hunden skulda for dårleg trening. Med mindre du har lært hunden kva respons han skal ha på kvart signal du gir, så har hunden faktisk ikkje ein sjanse til å forstå kva som blir forventa av han, og i allefall ikkje når den har stor fart og attpåtil skal forsere hinder etter hinder.
Eg synes faktisk vi skal vere litt ydmyke i forhold til hundane våre, det er heilt utruleg kva dei får med seg sjølv om føraren slurvar. Så eg har tatt meg sjølv skikkeleg i nakken eg jobbar no i forhold til eit system som eg trur fungerer, og at det gir hunden mi ei kjensle av tydeleghet og forutsigbarhet for det er nødvendig i agility.....
Men la meg seie det slik at ; desto meir eg lærer desto meir ser kor lite eg eigentleg kan....
3 kommentarer:
Helt enig og bra oppsummert!
Hei Bodil :)
Der fant eg endelig bloggen din. Så kjekt å lese om kvardagen og treningane deka! Her skal eg bli fast lesar ;)Gratulerer så masse med alle dei flotte resultanene! Me snakkast.
Sari helser masse til dei to flotte bc-guttane.
Klem fra Therese
Wow! Kul att höra att det finns norrmän som köper Gregs system (och Susans geni...)!
Legg inn en kommentar